Çocuklar Ve İçsel Motivasyon

Çocuklar, kendilerine sorumluluk verilen konulara daha fazla motive olabiliyorlar. Bu sayede çocuklar, bazı işleri onlara bir şey söylenmeden, kendi inisiyatifleriyle ve isteyerek yapabiliyorlar. Belki de içsel olarak motive olmuş çocuk yetiştirmek mümkündür. Anne-babanın bu içsel motivasyon sürecinde yapabileceği tek şey, bir gözlemci olarak uzaktan izlemek, çocuk talep etmedikçe onun işine karışmamak. Bu çocuk yetiştirme tarzında örnek olmak da gerekli.

Çocuklar, her şeyi biz onlara söylemeden yapsalar harika olmaz mı? Genellikle şöyle düşünülür: Bu, çocukların doğasına aykırıdır, yani pek de mümkün değildir.

Çocuklar işleri kendi bildikleri şekilde yapmak isterler ve bu “şekil” de, bazen anne babalarının onlardan istediğinin tam tersi bir şey olur.

Ama belki de içsel olarak motive olmuş çocuk yetiştirmek mümkündür. Yani sizin onları dışarıdan motive etmenize gerek kalmaksızın ‘iyi olanı’ yapmaya kendiliğinden istekli çocuk yetiştirmek.

Çocuğunuza sorumluluk verin

Bu konuda ilginç bir gerçek şu ki; birçok çocuk, kendisine sorumluluk verilen konulara daha fazla motive olabiliyor. Eğer çocuklarınızı yetiştirirken onlardan hiçbir talepte bulunmazsanız, herhangi bir şey yapmak için neden motive olsunlar ki? Bir düşünün: Neden çamaşır yıkarız? Temiz giysilere ihtiyaç duyduğumuz için, değil mi? Yani yaptığımız her şeyin bir sebebi, bir ‘neden’i vardır. Bu neden bizi motive eder. İşte, bu anlayışı çocuklarımıza benimsetmek gerekiyor.

Onlara örnek olun

Eğer içsel olarak motive olmuş çocuklar yetiştirirseniz, onlar için iyi bir örnek olmanız önemli olacaktır. Kendinizin istekli olmadığı bir şeyi çocuklarınızdan bekleyemezsiniz. Bekleseniz bile, bu boşuna bir beklenti olacaktır.

Eğer çocuklarınızın sizin bir işi, ertelemeden, birileri size söylemeden yaptığınıza tanık olurlarsa, sizin içsel olarak motive olduğunuzu görürler ve bu motivasyon onlara da geçer.

Çocuğunuzu her koşulda sevin

İster içsel motivasyonla hareket edin, isterse durum bunun tersi olsun, çocuklarınızı sizin onları sevdiğinizi görmek isterler. Bunu hissetmeye ihtiyaçları vardır. Ve sevilen, sevildiğini bilen çocuklarda, işleri onlara bir şey söylenmeden, kendiliklerinden yapma isteği daha fazla olur. Zamanlarını somurtup durarak ve sıkılarak değil, yaşama sıkıca sarılmış, motive olmuş bir şekilde geçireceklerdir böylece.

Çocuğunuza göstereceğiniz sevgi, onun duygusal başarısı konusunda kilit önemdedir.

Pratik yapmalarını sağlayın

Çocuğunuza, yaşam içindeki şeyleri yapabilmesi, bunun için de motive olabilmesi için şans tanıyın. Ona, fırsatlar verin ve kendi başlarına başarısız (ve başarılı!) olmalarına izin verin. Yaşam bütünüyle seçimlerden ibarettir diye bir söz var. Ve onlara şans verilirse, çocuklar bu fırsatları en iyi şekilde kullanacaklardır.

Aşağıda, bütün bu söylenenlerin anlı bir kanıtını bulabilirsiniz. Bir annenin, küçük kızı ilgili yazdığı sözler bunlar:

‘On yaşındaki çocuğumun kendi başına yemek yapmasına izin veriyorum. Kocam ve ben onun için iyi birer örneğiz. Ona temel bilgileri öğrettik. Şimdi, bizi mutfağın dışında beklerken o yemek yapabiliyor, fırını kullanabiliyor. O bizi çağırmadıkça biz mutfağa girmiyoruz.

Bu onu elinden gelenin en iyisini yapmak konusunda motive ediyor, Annesi ona ne yapması gerektiğini söylemeden, o karar veriyor ve kararlarını uyguluyor. Pratik yapabilme imkânı, onu gerçekten motive eden bir unsur.

Bir şeyleri döküp saçmak bile motive edici oluyor onun için: Bir daha ki sefere aynı hatayı yapmamaya odaklanıyor çünkü. Ayrıca temizliğin de aşçılığın bir parçası olduğunu, bunu da kendi başına yapabileceğini görmüş olması da cabası.

Şimdi o beni mutfakta temizlik yaparken gördüğünde bana yardım etmek için yeterince içsel motivasyonu var. Yani sorumluluk aldığı zaman, hatalar da onu motive ediyor.’

Bu, içsel motivasyonun çocuklarda da gelişebileceğini gösteren iyi bir örnek. Çocuklara içsel motivasyon kazandırmakla ilgili sizin de düşünce ya da deneyimleriniz var mı? Eğer varsa, bizimle paylaşın!